طناب ها بر اساس کاربرد به دو دسته دینامیک و استاتیک تقسیم بندي می شوند.
طناب هاي دینامیک براي صعود سنگنوردی و طناب هاي استاتیک که کشسانی کمتري دارند، براي کار در ارتفاع، نجات، غارنوردي و دره نوردي مورد استفاده قرار می گیرند.
محصولاتی با طراحی مشابه اما قطر پایین تر ( کمتر از ۸ میلی متر)، طنابچه نامیده می شوند.
در ادامه با مرجع دره نوردی ایران همراه باشید.
تفاوت بین طناب هاي دینامیک و استاتیک و طنابچه ها
طناب استاتیک
طناب هاي با کشسانی پایین(EN ۱۸۹۱) عموما طناب هاي استاتیک نامیده می شوند. این طناب ها براي ایمنی افراد در کار در ارتفاع، عملیات نجات، غار نوردي، دره نوردی و سایر فعالیت هاي مشابه استفاده می شوند. مهمترین ویژگی این طناب ها، کشسانی حداقلی و استحکام حداکثر است.
اگر می خواهید در این زمینه بیشتر بدانید، پیشنهاد می کنم مقاله ای که درباره ویژگی طناب های دره نوردی منتشر کردیم را مطالعه نمایید.
طناب دینامیک
طناب هاي سنگنوردي (بر اساس 892 EN)براي جذب سقوط سنگنورد طراحی شده اند، بنابراین میزان مشخصی از کشسانی ضروري است و این مساله به نیروي ضربه جذب شده توسط بدن فرد و سیستمی که سقوط را جذب می کند، بستگی دارد.
در صورتی که از طناب هاي استاتیک براي جذب سقوط استفاده شود، نیروهاي ضربه بسیار بالاتري حاصل می شود.
طنابچه ها
طنابچه ها براي محافظت از سنگنوردان در برابر سقوط طراحی نشده اند.
در عوض تنها براي کاربردهاي کمکی طراحی شده اند (به عنوان مثال براي طنابچه پروسیک). زیرا قطر، استحکام و توانایی آنها در جذب انرژي براي الزامات ایمنی، کافی نیست.
به نظر شما برای دره نوردی کدام نوع طناب بهتره و چه موارد دیگری را باید در نظر گرفت؟ نظر شما چیست؟ تجربیات خود را با مرجع دره نوردی ایران و دیگر دره نوردان در میان بگذارید.